Raport „Młodzi w Warszawie” Ujawnia Troskę o Dobrostan Psychiczny Uczniów
Najnowszy raport „Młodzi w Warszawie”, przeprowadzony przez Fundację Stocznia na zlecenie Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy, dostarcza kompleksowych informacji dotyczących stanu psychicznego warszawskich uczniów. Badanie, które miało miejsce od listopada 2021 do kwietnia 2022 roku, rzuca światło na związek między wynikami w nauce a ogólnym dobrym samopoczuciem psychicznym uczniów.
Niestety, raport ujawnia, że oceny są istotnym czynnikiem regulującym poziom ogólnego dobrostanu młodzieży, a szkoły często nie dysponują narzędziami pozwalającymi im skutecznie przeciwdziałać negatywnym konsekwencjom psychicznym związanym z niepowodzeniami w nauce. Zaskakujące jest, że aż 14% uczniów odczuwa stały stres w szkole, podczas gdy kolejne 27% doświadcza go często, a 30% od czasu do czasu. Dane Światowej Organizacji Zdrowia z 2020 roku potwierdzają, że polscy uczniowie należą do najbardziej zestresowanych na świecie.
Kolejnym problemem jest nudą w szkole, która dotyka aż 46% uczniów często. Zaledwie 5% ankietowanych nigdy nie odczuwa tej nudy. Dodatkowo, badanie ujawnia, że 30% uczniów spotyka się z przemocą, narkotykami i dyskryminacją od czasu do czasu lub częściej. Zatrważające jest również to, że blisko co piąty młody warszawiak wykazuje objawy poważnej depresji, a 24% ma symptomy lekkiej lub umiarkowanej depresji.
Ważne jest również, że uczniowie dostrzegają problemy w swoim otoczeniu, w tym uzależnienie od internetu i komputera. Aż 33% ankietowanych zna wiele osób z tym problemem, a 39% zna jedną lub dwie. Co więcej, 28% badanych zna kogoś zmagającego się z depresją lub innymi problemami psychicznymi.
Raport „Badanie jakości życia dzieci i młodzieży w Polsce” wskazuje również na brak aktywności ruchowej wśród młodzieży i spadek energii oraz chęci do życia.
Z tych danych wyłania się obraz młodego człowieka, który coraz trudniej radzi sobie ze stresem, niskim poczuciem wartości i samotnością, spędzając dużo czasu w sieci. Konieczne jest podjęcie działań systemowych, które objęłyby wsparciem nie tylko młodzież, ale także ich rodziców i opiekunów. Wsparcie w takiej sytuacji musi być kompleksowe i uwzględniać różnorodne potrzeby psychiczne i społeczne młodych ludzi.
